De krant houdt niet van kritische lezers..
'De krant heeft belang bij kritische lezers,' schreef Piet Hagen, oud-hoofdredacteur van 'de Journalist' in zijn column in NRC Handelsblad. Hear! Hear! Toch behandelen zij zulke lezers nog steeds als lastpakken, querulanten en zeurpieten.  (26-12-2005)

Moderator, wat hebben wij aan ons recht van vrije meningsuiting zonder de mogelijkheid daartoe?
De gebruiksvoorwaarden geven de moderator het recht om ten allen tijde en zonder opgave van reden reacties, bijdragen en weblogs te verwijderen. Als één partij alle rechten, alle ruimte en alle mogelijkheden opeist, hoeveel blijft er dan nog over voor de anderen? Hoeveel recht, vrijheid en mogelijkheid hebben wij als burgers nog om dingen te schrijven die de redactie niet bevallen? Het weblog vormt geen onderdeel van de krant als journalistiek product. Het is opgezet en bedoeld als openbaar forum voor publieke debat, omdat de initiatiefnemers beseften dat de journalistiek (en dus ook deze krant) niet de wijsheid in pacht heeft, niet per definitie altijd gelijk heeft, niet in een ivoren toren moet leven, en vooral ook niet het monopolie over de publieke meningsvorming mag uitoefenen. (30 juni 2010)

Mensenrechten, ook voor Volkskrantlezers?
Mensenrechten, vrijheid van meningsuiting, burgerschap, publiek debat en kritiek zijn allemaal heel vervelend voor de ivoren-toren-journalistiek, maar toch zal men daarmee moeten leren leven. Als reactie- en discussieruimtes op de website van de VK géén openbare fora zijn voor het publiek politiek en maatschappelijk debat waar iedereen onbelemmerd zijn recht op vrije meningsuiting mag en kan uitoefenen, wat zijn zij dan wèl? Een applausmachine voor de redactie?  (10-12-2008)

Publiek debat': Wie, wat, waar, wanneer en hoe?
Reactie- en discussieruimte op de websites van journalistieke media vormen het 'burgerparlement' van onze democratie. Burgers moet daar onverkort en onbelemmerd kunnen beschikken over hun recht op vrije meningsuiting. Immers: Als het 'publieke debat' dáár niet gevoerd kan worden, waar dan wel?! De Volkskrant snoert critici echter de mond en schakelt zo de oppositie uit. Dat is in strijd met universele mensen- en burgerrechten en bovendien niet democratisch.  (18-02-2009)

Weblog is de enige mogelijkheid voor kritiek op journalistiek.
Alle ellende begint met het onderdrukken van meningen. Wie ziet hoe gemakkelijk journalisten overgaan tot verwijdering van onwelgevallige kritiek, vraagt zich af of de verdediging van ons recht op vrije meningsuiting wel in goede handen is. Politici mógen of dúrven geen kritiek op de journalistiek hebben (persvrijheid!), burgers kúnnen het niet, en journalisten dóen het niet, uit loyaliteit of uit angst voor collegiale represailles.
(19-12-2005)

Een gemeenschap ('community') is méér dan een markt. Deel 1.
De eerste versie van dit verhaal schreef ik in 1992. In veel opzichten is het nu echter nog actueler dan toen. Frits Bolkestein had mij gevraagd om een verhaal over 'communitarianism' te schrijven. Dat heb ik geprobeerd, maar gaandeweg werd het steeds meer een verhaal tégen 'mondialisering'. Gemeenschapszin en saamhorigheid worden namelijk schaars in een maatschappij die kleine en grote gemeenschappen en hun onderlinge verbanden uitkleedt tot op hun louter economische functies.

Een gemeenschap ('community') is méér dan een markt. Deel 2. 

Een gemeenschap ('community') is méér dan een markt. Deel 3. 

De willekeur regeert op het weblog van de Volkskrant.
Weblogchef G-J Bogaerts en andere Volkskrantredacteuren verwijderen bijdragen en verbannen bloggers zonder waarschuwing, mededeling, motivering, bekendmaking, mogelijkheid van verweer en ook zonder termijn. Welkom in de Goelag en Guantanamo Bay van de journalistiek.  (20-12-2005)

De column als clusterbom.
Afgevuurd vanuit massamedia en gericht op burgerdoelen hebben woorden nog meer slagkracht en een nog groter bereik dan de krachtigste Amerikaanse en Israëlische granaten. (16-01-2009.)

Gaza: Zo maakt Israël een volk van de Palestijnen.
Israël maakt nu van de geschiedenis van de Joden de toekomst van de Palestijnen. Als rechtvaardiging van voortgaande onderdrukking dient het verzet van de verjaagden en onderdrukten: Het is hun eigen schuld.  (13-01-2009)

Eddo Rosenthal for president. Met Bertus Hendriks als zijn minister van Buitenlandse Zaken. 
Uitzending gemist? Dan heb je écht wat gemist: Vara op Ned2, 'De schande van Gaza'.   (16-01-2009.)

De Volkskrant moet een nieuwe reden bedenken om Iran van de kaart te laten vegen door degenen die daartoe over een

Goddelijke vrijbrief menen te beschikken.
De neocons van de Volkskrant voeren een onverantwoordelijke oorlogshetze tegen Iran en maken de geesten rijp voor een volgende wereldoorlog. Puur lobbyisme.

Misleidende koppen en weggelaten zinnen onthullen een geheime agenda.
'Angst voor Iran bracht Arabieren naar Annapolis,' meldt een kop in de Volkskant. Het blijkt een onbetrouwbare weergave van de strekking van het oorspronkelijke verhaal uit The New York Times.

De Volkskrant weet wel raad met slecht nieuws uit Irak: Filteren, censureren, manipuleren, etc.
"Wie weet raad met iets beter nieuws uit Irak?" vroeg VK-columnist en -commentator Paul Brill zich af. De Volkskrant had namelijk goed nieuws uit Irak overgenomen uit The New York Times. Niet integraal, natuurlijk, want er stond ook slecht nieuws in..

Irak: Goed nieuws is kennelijk belangrijker dan betrouwbare berichtgeving.

Paul Brill's recensie van 'De Israël-Lobby' was voorspelbaar (en dus geen 'recensie').
In zijn 'recensie' van het boek 'De Israëllobby van John J. Mearsheimer en M. Walt schrijft columnist/commentator/recensent Paul Brill dat hij er een 'nare smaak' aan heeft overgehouden. Dit is een nauwelijks verhulde manier om deze integere wetenschappers van antisemitisme te betichten.

Laten wij 'fossiele brandstoffen' voortaan 'fossiele Bouwstoffen' noemen.
Zij zijn namelijk zijn veel te nuttig, te schaars en te kostbaar om nog verder domweg op te stoken.

Koppenschrijver plaatst zijn eigen opinie boven die van anderen.
De opvattingen van een krant komen in de koppen nog beter tot uiting dan in het hoofdredactioneel commentaar.

Van democratie tot mediacratie, en vervolgens tot bananenrepubliek. Het kan zomaar
Met de opkomst van de media als onafhankelijke politieke macht is de Trias Politica uitgebreid tot een Politiek Kwartet. Het stelsel van democratische checks and balances is echter niet aangepast aan deze ingrijpende wijziging is de werking van onze democratie. Er zijn geen effectieve middelen en mogelijkheden om die vierde macht te controleren en ter verantwoording te roepen.

Yoram Stein: Overeenkomst tussen joden en moslims is hun wens om van elkaar te verschillen.
Een kritische reactie op 'Het grote verschil tussen joden en moslims' (VK Forum, 6 maart).

Iran: Lees svp naast de Volkskrant ook minder oorlogszuchtige kranten!
De havikken en neocons van de Volkskrant proberen met agitprop en oorlogshitserij de geesten rijp te maken voor een aanval op Iran.

'Sportief rijgedrag' is onsportief en asociaal.
Autobranche en -journalistiek hebben maling aan maatschappelijke verantwoordelijkheid. "Met deze auto kun je ongekend gooien en smijten". "Plankgas over de snelweg brullen." "Wie pret wil hebben met dit raspaardje zoekt dus de kronkelweggetjes op."

'ANWB Verkeersinformatie' hoort in een STER-blok.(1)
De ANWB verzorgt de verkeersinformatie gratis voor de publieke omroep. Als tegenprestatie mag deze 'mobipolist' een paar keer per uur zijn bedrijfs-, handels en merknaam noemen in het redactionele gedeelte van de publieke omroep. Publieke aandacht als betaalmiddel.

'ANWB Verkeersinformatie' hoort in het STER-blok. (2)
De verkeersinformatie is voor de ANWB een reclamevehikel van onschatbare waarde. Dit is in strijd met letter en geest van de Mediawet.

Verdedigingsmuren staan om het eigen grondgebied en niet in andermans land.
"You need me on that wall!" riep een getergde kolonel Nathan Jessup (gespeeld door Jack Nicholson in de film 'A few good men') tegen zijn aanklagers. Westerse 'verdedigingsmuren' lopen nu echter dwars door Irak, Afghanistan, Iran, Syrië, Libanon, Palestina en Noord-Korea. Kolonel Nathan Yessup werd overigens veroordeeld wegens overschrijding van zijn bevoegdheden.

Wie wil vliegen zonder schuldgevoel, moet thuisblijven.
'De nieuwe mens' wil graag genieten zonder schuldgevoel, schrijft het blad Goodies. Als het over reizen en luchtvaart gaat, laten journalisten hun gezonde verstand en hun kritische onafhankelijkheid thuis. Vliegen is niet alleen hinderlijk, verspillend, vervuilend en klimaatbedervend, maar ook verslavend en corrumperend.

Het Israëlische krachtenveld verstoort menig moreel, journalistiek en politiek kompas.
Het varen van 'een onafhankelijke, kritische en consequente' koers, blijkt voor media vrijwel ondoenlijk zodra zij in het krachtenveld van Israël komen.

'Peace, Propaganda & The Promised Land': Het succes van de 'Hasbara'.
Deze indrukwekkende documentaire over de berichtgeving en beeldvorming door de media over 'Het Conflict' in het Midden-Oosten liet zien hoe actief en succesvol Israël de politiek en de media bespelen om de bezetting en onderdrukking van de Palestijnen te rechtvaardigen of het liefst zelfs helemaal buiten beeld te houden.

Pers is vaak laks in toegeven klacht
Niemand, geen politicus, bestuurder of burger, kan ooit de journalistiek effectief bekriseren. De journalistiek heeft in maatschappelijke discussies immers steeds zowel het eerste als het laatste woord. Zelfs in een 'rectificatie' wordt vaak nog een trap ná gegeven.

Liegende koppen bewijzen het gelijk van Donner
Hoe terecht het pleidooi van Donner voor democratische en rechterlijke controle op de journalistiek was, werd prompt bewezen door een leugenachtige kop boven het verslag van zijn speech: 'Kritiek van pers ondermijnt vertrouwen in de overheid.' Dat had Donner dus helemaal niet beweerd!

Het 'Verdonk-criterium': Een weblog, reactie of discussiebijdrage is toelaatbaar (en mag dus niet worden verwijderd of bestraft) als die niet nóg kritischer, grover, onaangenamer of onredelijker is dan wat columnisten etc. schrijven over de actuele 'journalistieke pispaal-van-dienst'.

Wat Blokker mag, mag een Blogger ook.
Het weblog en ook de reactieruimte onder het Commentaar zijn publieke 'muurkranten'. Burgers mogen deze naar eigen inzicht en in hun eigen woorden vullen met hun teksten. Zodra iemand van deze mogelijkheid gebruik maakt en zich daarbij houdt aan een paar simpele Gebruiksvoorwaarden c.q. Spelregels komt er automatisch een overeenkomst tot stand tussen die gebruiker en de Volkskrant, waarbij voor laatstgenoemde de plicht ontstaat om haar toezegging tot het verlenen en mogen gebruiken van deze publicatiemogelijkheid na te komen. Als de Volkskrant een reactie verwijdert, pleegt zij contractbreuk en schendt bovendien het burgerrecht op vrije meningsuiting op een door de Volkskrant aangeboden en beheerd PUBLIEK FORUM.

De i-burger als onmisbare tegenhanger van de journalistiek.
Burgers zijn burgers, en alleen journalisten zijn journalisten. 'And never the twain should meet', denk ik dan, met een variatie op de beroemde woorden van Rudyard Kipling. 'Burgerjournalisten' waren oorspronkelijk journalisten die zich aan de kant van de burgers schaarden. Dat klinkt logisch, maar is het helaas niet. Burgerjournalist' als 'martelaar voor de persvrijheid'. Het moet niet gekker worden. Burgers zijn geen journalisten. Er zijn immers ook geen 'burger-tandartsen'.

Journalist is een koekoek die zijn agenda in andermans nest legt.
'Journalitiek' is het zodanig selecteren, filteren, verdraaien, en bewerken van politieke standpunten dat zij passen in de politieke agenda van de journalist.

Spindoctors benutten mediacratie.
'Spindoctors' kunnen niet zonder journalisten, maar het omgekeerde geldt ook. Journalisten laten zich bewust en onbewust gebruiken voor doeleinden die met journalistiek niets meer te maken hebben.

'Sportieve rijder' hoort aan de schandpaal, ipv met lauwerkrans op een troon.
'Sportief rijgedrag' is in de praktijk niet te onderscheiden van agressief rijgedrag. Het moet dus hard worden aangepakt in plaats van gepropageerd door autobranche en -journalistiek.

Een onevenwichtig Commentaar.
Men moet niet mensen bestrijden om hun ideeën, maar ideeën ontkrachten die strijdig zijn met het belang van de samenleving.

Verbanning van kritische VK-bloggers is in strijd met Gebruiksvoorwaarden. En niet alleen daarmee..
De Volkskrant misbruikt de Gebruiksvoorwaarden en de Spelregels van haar website om kritische VK Webloggers de mond te snoeren. (10-04-2006)

Iran: Demoniseren is een contraproductieve manier van bekritiseren.
De Volkskrant besteedt veel aandacht aan allerlei kwalijke aspecten van Iran. Dit is in veel opzichten terecht, maar minder begrip en waardering verdient het consequente demoniseren van dit land als een propagandistische voorbereiding een 'preventieve aanval' door Israël en/of V.S.

De term 'joods-christelijk' is innerlijk tegenstrijdig én in strijd met art. 1 Grondwet.
De Europese cultuur wordt vaak als 'joods-christelijk en humanistisch' gekenschetst. Dat is merkwaardig, want met name op het vlak dat door art. 1 Gw. wordt bestreken, zijn die tradities strijdig met elkaar. Persoonlijk ben ik voor handhaving van artikel 1 Gw., maar dat moet dan wel consequent gebeuren.

Schiphol: Zonder herrie, stank en roet was er ook geen wantrouwen.

Bah, Gummbah blijft. Of mogen wij daarover stemmen?

"Read what bloggers say about this article."
Laat journalisten, columnisten en commentatoren de hete adem van bloggende lezers in hun nek voelen. Meer interactie met de burger maakt een einde aan journalistieke vrijblijvendheid en een begin aan publieke verantwoording. Of is dat wishful thinking?

Pieter Broertjes: Journalistieke hypocrisie is ook kwetsend..
Met al zijn mooie praatjes kan hoofdredacteur Pieter Broertjes niet aannemelijk maken dat zijn krant ruimhartig omgaat met critici en dissidenten die meningen uiten die de redactie niet welgevallig zijn.

Weblog biedt tegenspraak aan de journalistiek. En dat is nodig ook.
Wat de journalistiek nodig heeft, is meer weerwerk en tegenspraak. Met de komst van internet en het blogwezen, is dat technisch gemakkelijk te realiseren, maar de geesten zijn nog onwillig.

Sportjournalistiek: onmisbaar in de marketing-mix van profsport.
De sterkste kant van sportjournalistiek is tegelijk haar meest kritiekwaardige: Haar publiciteitsfunctie ten behoeve van een commerciële bedrijfstak waarin aan iedere naam (en dus ook aan iedere vermelding daarvan) een groot financieel belang verbonden is.

Ons maatschappelijk vertrouwen is weggehoond.
'Het gebrek aan vertrouwen van de consument staat niet los van het wantrouwen in de politiek,' schrijft de commentator op 24/11/05. Look who's talking.. Het enige wat burgers van de politiek weten, is hun door de journalistiek verteld..

Etnomarketing is OK. Etnojournalistiek niet.
De nieuwe verzuiling heeft diepere wortels en is dus hardnekkiger dan de vorige. Journalistieke vormen van patronage en cliëntelisme dragen bij aan het institutionaliseren van etnoculturele scheidslijnen.

De waakhond van onze democratie is vals.
"De lezer schrijft. De krant antwoordt." Einde discussie? Ja, want journalisten discussiëren niet, maar (ver)oordelen alleen.

Anonieme Commentator, maak u bekend.
Anonieme Commentator, maak u bekend, open uw vizier en laat uw lezers weten wie het hoofdredactionele Commentaar schrijft. Want wat is de waarde van een mening waar niemand persoonlijk verantwoordelijkheid voor neemt?

Multiculturalisten propageren nu wat zij zelf om zeep hadden geholpen: Één samenleving.
Een overkoepelende en gemeenschappelijke samenlevingscultuur dient als maatschappelijk richtsnoer, sociaal bindmiddel en als basis voor solidariteit.

'Multiculturele samenleving' was niet democratisch gelegitimeerd.
De 'multiculturele samenleving' geldt nog steeds als 'een centrale politieke doelstelling', maar deze is nooit helder geformuleerd in partijprogramma's of andere politieke of journalistieke publicaties.

'Multiculturele samenleving' in 1991: Waar was Paul Scheffer?
In september 1991(!) drukte NRC Handelsblad mijn kritiek op de zogenaamde multiculturele samenleving over drie kolommen af: "Onvrede over onbeheerste groei geen xenofobie". Niet alleen over de gewenste mate van integratie maar zelfs over de inhoud van dat begrip zelf voert men een bittere discussie over de hoofden van de direct-betrokkenen.

Hun/hen, de meest gemaakte taalfout.

Eigen Volk Anders?
Een rabbijn verkondigde in bijzijn van premier Balkenende dingen die andere mensen niet mogen dénken, laat staan hardop zeggen. Het beginsel 'Eigen Volk Eerst' kent kennelijk ook geaccepteerde vormen en uitingen.

Martijn van Calmthout ('Kennis') schrijft roddelverhaal vol fouten.
De Volkskrant nagelt een kritische, maatschappelijk betrokken en milieubewuste burger zonder vorm van proces aan de publieke schandpaal. "Wie zich gepakt voelt, gaat maar naar de rechter," schrijft de Ombudsman van de Volkskrant doodleuk.

"Palestijnen": Etnische zuivering door middel van aanhalingstekens.

Nederlands bijdrage aan de bezetting en onderdrukking van de Palestijnen bestaat uit het (laten) doorvoeren van Amerikaans wapentuig via Schiphol naar het oorlogsgebied.

‘Van Thillo, een krant die kritische meningen onderdrukt, heeft geen bestaansrecht. ‘ (4 maart 2009)

Als banneling mag je de opiniepagina's van de Volkskrant zelfs niet lézen. Onvrijheid van meningsvorming? (18 augustus 2010)

'Milieuschade olieramp erger dan gedacht.' (5-8-2010. Update: 24-8-2010.)

Verbanning dient meestal om kritiek uit te schakelen. Leve de democratie. Leve het publiek debat.  (25-6-2010)
Is Israël 'frontlinie tegen oprukkend islamisme' of juist bruggehoofd van westers imperialisme?   (24-4-2010)

Censuur en gescheld zijn geliefde wapens van de Israël Lobby. En stigmatisering, natuurlijk.  (2-4-2010)
Reacties van lezers: Democratische en onaantastbare meningsuitingen of verwaarloosbare bagger?  (1-4-2010)
Critici de mond snoeren en de oppositie verbannen, dat is wat dictators en journalisten willen.  (14-3-2010)
Volkskrant, open uw vizier en benoem uw nieuwe identiteit en gewijzigde signatuur!  (25-9-2009)
Valse beschuldigingen zijn bedoeld om eerlijke discussie over Israël/Palestina te saboteren.  (14-9-2009)

'Israël Facts': Propaganda is geen opinie.  (8-6-2009)

Volgens de Volkskrant hoort Israël bij 'de landen die de mensenrechten serieus nemen'.  (22-4-2009)

De financiële journalistiek popelt om de volgende luchtbel te kunnen opblazen.  (21-4-2009)
Aandacht voor religieuze (of etnoculturele?) crisis groter dan voor de financiële en economische. (14-4-2009)
Rechtsongelijkheid in het publieke debat. (Columnisten zijn slechts betaalde bloggers.)  (3-4-2009)
Wat columnisten mogen, mogen reageerders zeker: In vrijheid hun mening uiten.  (1-4-2009)
Censuur en verbanning: De terreur van de willekeur.  (9-3-2009)