Bestuurders en ambtenaren blijken slecht op de hoogte van de beperkingen en mogelijkheden van de verschillende verkeersborden. De routering en bewegwijzering voor fietsers en bromfietsers/scooters/snorfietsen zijn ronduit onduidelijk, verwarrend en onpraktisch. Als bewoners moeten wij voortdurend in discussie met jongelui die niet weten dat er op het Stadsplein niet geskateboard mag worden in verband met de hinder en geluidsoverlast.

Tijdens een vergadering van de raadscommissie ABM beweerde het hoofd van de afdeling Veiligheid desgevraagd dat bromfietsen, scooters en snorfietsen niet zijn toegestaan op het Stadsplein en dat dit verbod strikt wordt gehandhaafd. Dit is domweg niet waar. Snorfietsen zijn nog steeds toegestaan in het voetgangersgebied(!) en het verbod om daar met scooters en bromfietsen te rijden wordt in Amstelveen nauwelijks gehandhaafd, dit in tegenstelling tot de meeste andere gemeenten. Scooters, bromfietsen en snorfietsen zijn met name in voetgangersgebieden allemaal even hinderlijk, zij maken allemaal vervelende herrie en zij vervuilen de lucht allemaal met hun kleine motoren die hun brandstof (meestal met mengsmering) in onaanvaardbare mate. Overal waar men om goede redenen geen scooters en bromfietsen wenst, moeten natuurlijk ook geen snorfietsen worden toegelaten. In de Volkskrant van 9 december 2008 stond een artikel over het boek dat oud-leden van de lokale partij Leefbaar Utrecht hebben geschreven ('Leefbaren doen een boekje open', VK 9/12/2008).

Daarin stond o.a. het volgende:

"Zij ging besturen. Zo veranderde Leefbaar Utrecht, menen veel betrokkenen, geleidelijk in een 'gewone' partij, waarvan de wethouders liever zouden luisteren naar ambtenaren dan naar burgers." 

Kennelijk is dit een universeel probleem. Als betrokken bewoner van Amstelveen kan je bellen, praten, brieven schrijven, hand-tekeningen verzamelen, bijeenkomsten van wijkplatforms en raadscommissies etc. bijwonen en inspreken zo veel als je maar wilt (en kunt volhouden), maar het leidt allemaal nergens toe. Als de ambtenaren iets niet willen, dan gebeurt het gewoon niet. Welwillende belangstelling van burgermeester, wethouder(s) en raadsleden is strelend-prettig, maar levert geen tastbare resultaten op.

In de afgelopen jaren waarin wij als bewoners van het Stadsplein 'actie voerden' tegen de gebrekkige handhaving van het verbod van scooters etc. en tegen overmatige herrie van evenementen, hebben wij helemaal niets bereikt:

• Scooters, brommers en snorfietsen scheuren nog even hard en luid als voorheen over het Stadsplein;
• In de kranten lezen wij over een stadspleinregisseur, maar die wil kennelijk niets met bewoners te maken hebben;
• De vriesmachine die moet zorgen dat er ijs ligt op die gezellige ijsbaan is op geen enkele manier akoestisch afgeschermd, zodat het gegier en gedreun van dat enorme apparaat dag en nacht op het Stadsplein ('de Amstelveense Echoput') weerklinkt. De stank en giftigheid van de uitlaatgassen en fijnstof die zo'n zware dieselmotor uitstoot, hebben in Amstelveen de status van een onvermijdelijk natuurverschijnsel.  
• Er is per wijk nog steeds geen aanspreekpunt en -telefoonnummer voor klachten, wensen, suggesties en idee�n van bewoners. Klachten etc. worden ook niet centraal geregistreerd. Iedereen die nu de gemeente belt om te zeggen dat die vriesmachine wel erg veel herrie maakt, krijgt dus te horen dat hij/zij de eerste en de enige is die daarover heeft geklaagd. En de volgende ook. Enzovoort.